*Nieuws van de kerkwebsite
Eind 2014 was voor een gedeelte al de nieuwe kerkwebsite gereed en in de loop van januari 2015 ging, na maanden van voorbereiding, de kerkwebsite volledig online. Een website, met veel uitbreidingsmogelijkheden, duidelijke hoofdmenu’s, veel submenu’s, heel veel foto’s, maar vooral een site waarin onze mooie kerk centraal staat. Vanaf die tijd kun je op de site, naast alle actuele informatie over kerkzaken, ook de kerkdiensten rechtstreeks (via de Kerkomroep) beluisteren en dit samen met de bijgevoegde liturgie van die zondag. Ook kan men in de rubriek ‘Beleving’, diverse zaken delen met anderen, wat je kan inspireren en kracht geven, maar soms ook troosten en dit allemaal 7 x 24 uur in de week! Onze kerkwebsite is dan ook een actieve site en dat wil zeggen, dat deze nooit af is en zich constant zal aanpassen aan de tijd en…. daarom ook steeds zal (moeten) veranderen! Uiteraard doen wij dit met z’n allen, want onze website is tenslotte van ons allemaal ! Reacties, opmerkingen, aanvullingen zijn dan ook van harte welkom, via het <contactmenu>, bij de webbeheerder. De website is een aanvulling in ons ‘gemeente zijn’ en is echt noodzakelijk, om mee te gaan in de vaart der volkeren. Als webbeheerder, had ik een poosje geleden daar een gesprek over en hoorde toen de opmerking: ‘Er verandert al zoveel op de wereld, moeten wij nu als kerk ook nog veranderen?
*Grote ijsschots breekt af.
Laatst las ik een verhaal over het afbreken van een grote ijsschots op Antarctica, ter grootte van de provincie Utrecht. De schots drijft nu heel langzaam richting het noorden en zal, als er niets verandert, langzaam smelten. Een groot probleem voor de Keizerspinguïnkolonie die op deze ijsschots leeft, maar… echter niet hopeloos. Het afbreken van schotsen is al veel langere tijd bezig en deze pinguïns hebben, door hun overlevingsmodus, hier lering uitgetrokken. Bij zware poolwinden op de schots, gaan ze in grote cirkels bij elkaar staan en zorgen dat de babypinguïns en de zwakkere dieren in het midden van de kring komen. Bij extreme kou zoeken ze elkaar vaker op en door in de kring met elkaar te springen, houden ze zich warm. Maar…. ze hebben ook ontdekt, dat dit maar ‘tijdelijke’ oplossingen zijn en dat de krill en de vis die ze zo hard nodig hebben, ook sterk vermindert. Hele groepen komen nu uit hun ‘comfortzone’ en proberen door ijsschotsje te springen, op andere schotsen te komen en vertrekken, vaak onder barre omstandigheden, richting het koudere zuiden. Het afstandszwemmen en de temperatuur van het zeewater is niet het ergste waar ze mee te maken krijgen. Hun natuurlijke vijanden, zoals de Orka’s en de Zeeluipaarden, zijn hun grootste angst en maakt daarom hun keuze, om te veranderen, een stuk moeilijker. Maar instinctief weten deze dieren, dat door gewoon hun dagelijkse dingen te doen, zoals eten, elkaar warm houden, liefhebben en voort te planten, dit niet meer genoeg is om te overleven en dat ze wel moeten veranderen…….